Według dotychczasowych obserwacji akreujących układów podwójnych, gwiazdy neutronowe i czarne dziury wydają się tworzyć odrębne, rozdzielone w rozkładzie mas populacje. Jednakże większość przewidywań teoretycznych pokazuje ciągłość w rozkładzie możliwych mas produktów ostatecznych ewolucji gwiazdowej. Mikrosoczewkowanie grawitacyjne umożliwia znajdywanie pojedynczych obiektów masywnych, które nie emitują światła. W moim wystąpieniu zaprezentuję nowe wyniki poszukiwań mikrosoczewkujących masywnych ciemnych obiektów w projekcie OGLE, w tym najlepsze kandydatki na samotne czarne dziury. Omówię ograniczenia zastosowanej metody oraz pokażę, w jaki sposób obserwacje astrometryczne kosmicznej misji Gaia mogą przyczynić się do rozwiązania zagadki mass gapu.