Trajektorie łańcucha Markowa można rozbić na niezależne bloki
losowej długości poprzez konstrukcję „sztucznego atomu” i zdefiniowanie
momentów regeneracji. Ta metoda wprowadzona została w 1978 r. (Nummelin,
Athreya i Ney) w celu badania własności łańcuchów i dowodzenia twierdzeń.
Później (Mykland i in. 1995) zauważono, że może być stosowana w konstrukcji
algorytmów Monte Carlo. Pokażę proste, nieasymptotyczne
oszacowanie błędu średniokwadratowego dla pewnej sekwencyjno-regeneracyjnej
procedury MCMC.