Rozważę łańcuchy Markowa, które w nieskończoności zachowują się
tak jak błądzenie losowe z krokiem z ustalonego rozkładu lub operator
przejścia w nieskończoności zapisuje się jako mieszanka, której
składnikiem jest błądzenie losowe. Podam warunki na podstawowe rodzaje
ergodyczności łańcuchów Markowa w terminach błądzenia losowego w ogonach.
Podam przykłady zastosowań w analizie próbnika Gibbsa i algorytmu
Metropolisa. Są to wyniki częściowe uzyskane z Nateshem Pillai,
Omirosem Papaspilipoulosem i Garethem Robertsem.