Według dotychczasowych obserwacji akreujących układów
podwójnych, gwiazdy neutronowe i czarne dziury wydają się tworzyć
odrębne, rozdzielone w rozkładzie mas populacje. Jednakże większość
przewidywań teoretycznych pokazuje ciągłość w rozkładzie możliwych mas
produktów ostatecznych ewolucji gwiazdowej. Mikrosoczewkowanie
grawitacyjne umożliwia znajdywanie pojedynczych obiektów masywnych,
które nie emitują światła. W moim wystąpieniu zaprezentuję nowe wyniki
poszukiwań mikrosoczewkujących masywnych ciemnych obiektów w projekcie
OGLE, w tym najlepsze kandydatki na samotne czarne dziury. Omówię
ograniczenia zastosowanej metody oraz pokażę, w jaki sposób obserwacje
astrometryczne kosmicznej misji Gaia mogą przyczynić się do rozwiązania
zagadki mass gapu.